وقتی به وبلاگهای برادران اهل سنت نگاهی اجمالی می‌اندازیم، متوجه این نکته می‌شویم که در همه آنها بعضی مطالب به صورت تکراری و مشابه هم آمده است. به عنوان مثال در همه آنها، ماجرای غدیر (که اصل وقوع آن کاملا اثبات شده است و به کرار در کتب تاریخی و حدیث اهل سنت ذکر شده است) به افسانه تشبیه شده است، ماجرای آتش زدن خانه حضرت فاطمه زهرا را دروغ می‌پندارند و واقعه تلخ و جانگداز عاشورا را در حد یک اشتباه از جانب یزید پایین می‏آورند و ...

در همین وبلاگها، با اشاره به کتابهای محمد تیجانی، او را دروغگو می‌نامند. جالب اینکه در یکی از وبلاگهای معروف سنی، مطلبی را دیدم با عنوان پاسخی به دروغهای تیجانی! ابتدا خوشحال شدم! چون فکر کردم کسی پیدا شده و برای اولین بار قرار است در جواب حرفهای تیجانی، مطلبی بنویسد، اما وقتی صفحه مورد نظر را باز کردم و پاسخ آنها را خواندم، بیشتر بر ادعای تیجانی ایمان آوردم. پاسخ چنان مضحک و خنده‌آور بود که خود ثابت کننده حرفهای تیجانی بود. نویسنده هیچگاه به هیچکدام از ادعاهای تیجانی پاسخی نداد و تنها او را دروغگو نامید! در جایی از پاسخ می‌خوانیم : « اگر تیجانی در ادعای خودش که او دنبال حقیقت است و در جستجوی آن است صادق می بود، دروغ نمیگفت. زیرا صاحب حق دروغ نمی گوید و صاحب باطل راست نمی گوید.» خوب معلوم نیست که به گمان نویسنده، تیجانی کجا دروغ گفته و چرا هیچگاه به دروغهای تیجانی اشاره‏ای نشد؟

در بخشی دیگر از این پاسخنامه! نویسنده ضمن پذیرش ضمنی ادعای تیجانی مبنی بر اشتباهات مکرر صحابه می‌نویسد:« اهل سنت معتقد به عصمت اصحاب پیامبر -صلی الله عَلیه و آله و سلم- بعنوان افراد نیستند بلکه سر زدن خطا و اشتباه از آنها را جائز می دانند ولی با وجود این آنها را تبجیل کرده و با دید انصاف به این اشتباهات نگریسته و میان اشتباهات کم و اعمال صحیح و درست آنها مقایسه ای انجام می دهند.» خوب حرف ما هم اینست که بعضی از این اشتباهات به قیمت انحراف اسلام از مسیر درست و یا به شهادت رسیدن عزیزان پیامبر انجامیده است. مانند شهادت فاطمه زهرا و امام حسین در روز عاشورا! فراموش نکنیم که عده‏ی زیادی از علمای سنی معتقدند که یزید در روز عاشورا و در برخورد با امام حسین دچار اشتباه شد و هیچ گناهی مرتکب نشده است!!!

و باز در قسمتی دیگر از پاسخ فوق و بدون در نظر گرفتن موارد متعدد و مستند کتابهای تیجانی آمده است:« أی کاش! این مرد در ادعایش صادق بود اگر ادعاهای او درست می بود ما دست در دست او گذاشته با او بیعت می کردیم اما او متاسفانه کتابهایش را از دروغ، خدعه، فریبکاری، عیبجویی و بد گویی پر کرده است و این آن چیزی است که در لابلای این کتاب مشاهده خواهید نمود.» خوب پاسخ ما به آنها اینست که وقتی کسی پیدا می‌شود و با تحقیق و بررسی کتب و منابع مختلف و مورد قبول خودتان، کتابی می‌نویسد و شما به جای خواندن دقیق آن فقط به او فحش و بد و براه می‌گویید و هرگز حاضر نیستید که صحت ادعای او را در کتب خودتان ببینید، پس چطور می‌نویسید که ای کاش او صادق بود!

در پایان از همه برادران و خواهران اهل سنت خواهش می‌کنم که به جای وارد کردن اتهام به دیگران و لجاجت بر اندیشه‌های خود، نگاهی منصفانه بر نوشته‌های این کتاب بیندازند. چرا که محمد تیجانی در صفحات کتاب خود سعی کرده‌ است تمام ادعای خود را با استفاده از کتب مورد قبول اهل سنت بنویسد. خوب اگر کسی حرفهای تیجانی را قبول ندارد، به منزله آنست که نوشته‌های کتب اهل سنت را باور ندارد. پس مشکل از تیجانی نیست که مدارک و مستندات تاریخی مورد قبول اهل سنت را تکرار کرده است!