از جمله شبهاتی که گاه بر علیه مذهب شیعه استفاده می‌شود اینست که ادعا می‌کنند شیعیان به تحریف قرآن مجید اعتقاد دارند. این در حالی است که دانشمندان شیعه از قدماء و متاخرین بر این حقیقت تصریح کرده‌اند که هیچگونه تحریفی در قرآن روی نداده است و قرآنی که امروز در دست ماست دقیقا همان قرآنی است که بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده است. در میان علمای بزرگ شیعه که به صراحت این موضوع را بیان کرده‌اند می‌توان به دانشمندان زیر اشاره کرد:

1-       مرحوم شیخ طوسی که به شیخ الطائفه معروف است و در کتاب تبیان بحث روشن و صریح و قاطعی در این زمینه دارد.

2-       سید مرتضی که از اعاظم علمای شیعه در قرن چهارم هجری است.

3-    رییس المحدثین صدوق محمد بن علی بن بابویه، که در بیان عقائد امامیه می‌گوید:« اعتقاد ما اینست که هیچگونه تحریفی در قرآن رخ نداده است»

4-       مفسر بزرگ مرحوم طبرسی نیز در مقدمه تفسیرش در اینباره بحث مفصلی دارد.

5-       مرحوم کاشف الغطاء که از علمای بزرگ متاخر شیعه است.

6-       مرحوم محقق یزدی در کتاب عروة الوثقی، عدم تحریف قرآن را از اعتقادات همه مجتهدین شیعه می‌داند.

7-       این عقیده همچنین از بسیاری دیگر از بزرگان و علمای شیعه مانند شیخ مفید، شیخ بهایی ، قاضی نورالله و ... نقل شده است.

همچنین بزرگان و محققین اهل سنت نیز غالبا بر همین عقیده بوده و هستند. البته وقوع تحریف در قرآن، گاهی از برخی محدثین شیعه و سنی که اطلاعات ناقصی درباره قرآن داشته‌اند، نقل شده است اما این عقیده باطل با روشنگری بزرگان دو مذهب به دست فراموشی سپرده شده است. تا آنجا که مرحوم سید مرتضی در جواب « المسائل الطرابلسیات» می‌گوید: « صحت نقل قرآن آنقدر واضح و روشن است که مانند اطلاع ما از شهرهای معروف دنیا و حوادث بزرگ تاریخی و کتب مشهور و معروف است» علی‌رغم کتابها و نوشته‌های صریحی که از علمای شیعه در این خصوص به‌یادگار مانده است، متاسفانه افراد مغرضی خواسته‌اند که برای تفرقه میان شیعه و سنی، این اعتقاد باطل را به شیعه نسبت بدهند. باید از آنان پرسید که آیا این همه کتاب علمای بزرگ و مشهور شیعه، مبنی بر عدم تحریف قرآن، دلیلی بر باطل بودن ادعایشان نیست؟ به عنوان مثال می‌توان به « فخر رازی» اشاره کرد که متاسفانه در مسائل مربوط به شیعه، تعصب و حساسیت خاصی دارد. وی در ذیل آیه نهم از سوره حجر می‌گوید: « این آیه دلیل بر ابطال قول شیعه است که قائل به تغییر و زیاده و نقصان در قرآن شده‌اند!!»  اگر منظور ایشان از شیعه، بزرگان و محققان است که هیچیک چنین اعتقادی نداشته و ندارند و اگر منظور وجود نقل ضعیفی در این زمینه از شیعه است، نظیر آن در میان اهل سنت هم دیده شده است که نه آنها به آن اعتنا کرده‌اند و نه شیعه. محقق معروف « کاشف الغطاء» در کتابش کشف الغطاء، در این مورد می‌گوید: « شک نیست که قرآن از هرگونه کمبود و تحریف در پرتو حفظ خداوند، محفوظ مانده است، همانگونه است که صریح قرآن و اجماع علما در هر عصر و زمان به این امر گواهی می‌دهد و مخالفت افراد نادر، اصلا قابل ملاحظه نیست» 

پس دلیل این همه تهمت و افترایی که به شیعه نسبت داده می‌شود چه می‌تواند باشد؟ آیا چیزی غیر از تعصب و دشمنی؟ البته در تاریخ اسلام از اینگونه نسبتهای ناروا که سرچشمه‌ای جز تعصب ندارد فراوان دیده شده است. تا آنجا که نویسنده معروف حجازی « عبدالله علی القصیمی» در کتاب خود « الصراع» ضمن مذمت شیعه می‌گوید: « شیعه‌ها همواره از دشمنان مساجد بوده‌اند! و به همین دلیل کسی که در شهرهای شیعه نشین، حرکت کند از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب، کمتر مسجد می‌بیند!!»

تلخیصی از کتاب پرسش و پاسخ آیت الله مکارم شیرازی