- در سنن ابن ماجه و مسلم ودارمي نقل شده است که : عايشه گفته : آيه رجم و رضاعه به کبير ده بار نازل شده و اين دو آيه در برگي زير سرير من بود وقتي رسول خدا رحلت فرمود و ما به مصيبت آن بزرگوار سرگرم شديم حيواني خانگي داخل شد و آن را خورد (سنن ابن ماجه ج 1 ص 625 ح 1944 کتاب نکاح ؛ صحيح مسلم بشرح نووي ج 10 ص 29 کتاب الرضاع ؛ سنن دارم ج 2 ص 157 کتاب الرضاع )

از طريق هاي زيادي نقل شده است که دو سوره به نام «خلع و حفد» در مصحف ابن عباس و ابي بن کعب بوده است که اکنون در قرآن موجود بين مسلمين آن دو سوره نيست خذف شده است ( البيان ص 223 ؛ الاتقان ج 1 ص 65 )

ابوموسي اشعري به اهل بصره گفته در زمان پيامبر (ص) سوره اي را مي خوانديم که به اندازه سوره برائت بوده ولي الان آنرا از ياد برده ايم و فقط يک آيه از آنرا ياد دارم : لو کان لابن ادم واديان من نال لابتغي وادياً ثالثا و لايملا جوف ابن آدم الاالتراب .

همو مي گويد سوره ديگري نيز همانند سوره سبح بود که آنرا از ياد برده ام و فقط يک آيه از آن را ياد دارم : يا أيهاالذين آمنوا لم تقولون مالاتفعلون فتکتب شهاده في أعناقکم فتسالون عنها يوم القيامه ( صحيح مسلم ج 3 ص 100 کتاب الزکاه باب بو أن لابن ادم و اديين